Sunday, February 6, 2011

Muz.ik icin Mu.zik



Steve Kuhn, Piyano
Dean Johnson, Kontrabas
Joey Baron, Davul

Istanbul Jazz Center'da Steve Kuhn! Duydugumda saka zannettim ama bu gece gordum ki bizzat, gercekmis. 18 yasinda bir fan gibiydim. Butun gece beraber muhabbet ettik. Inanilmaz bir konser caldilar. Turnenin Istanbul ayagi. Dun Viyana. Pazartesi Paris. Sanirim sonra donecegiz eve dedi Steve.

Patlayacak kadar mutlu oldugum bir gece (keske maki'de burada olsaydi!). Joey Baron hayatimin cok uzun bir doneminde 'kimle calmak istiyorsun haydi hayal takimini kur' dediklerinde hic dusunmeden yapistiracagim isimdi. Sonra zamanla yerine baskalari gecti mi diye dusunuyorum? Aslinda gecmemis, hemen cat diye bu diyemedim simdi bir isim bak. Neyse, Joey'a (arkadas olduk bu gece ya =) hayranligimin onemli bir kismi Bill Frisell yuzunden oluyor aslinda. 80'lerin sonlarindan 90'larin ortalarina kadar uzun bir donem Frisell, Kermit Driscoll ve Joey Baron beraber caldilar. Inanilmaz albumlerdi o donem benim icin, ne kaydettilerse aldim dinledim. Sonra Joey Baron Electric Masada'da Zorn ile beraber calmaya basladi, ben zaten dedim tamam, artik budur! Joey Baron adamimizdir. Sonra canli izledim ben o takimi Istanbul'da. Aman allahim. Unutulmayacak bir deneyimdi.

Bu gece Joey Baron sadece cok acayip calmadi. En acayip caldi! Anlatilmaz, yasanirdi. Iki solo SOLO caldi. Klise bir takim hareketler varsa eger onlar bu gece yoktu. Varsa da oyle bir estetik icinde varligini surdurmeye devam edemedi. Bir insan guzel calabilir, harika calgi calabilir ama boyle muzisyen olmak baska bir sey. Bininci kez anladim, yine de her seferinde cok sasiriyorum gibi oluyor ama, bicim (structure) takintim var benim. Takiyorum bir insan elindeki malzeme ile boyle bir sey yaratabilince, surekli, durmadan, evire evrile, takilmadan, sikilmadan, cekinmeden, mutlu mesut... Nedir bunun gizemi? Nasil bu kadar guzellesilebiliyor? Yani her baslangic, bitiris birbirinden bu kadar ayri bu kadar yeni olabilir mi? Basit bir latin, swing boyle calinabilir mi? O nasil bir dinamiktir kendiliginden gelen, akan? Nasil bir dinleme eslik etme, yaratma yaratma yaratma....4 olcunun icine oturma, zamani bizi sasirtmadan sasirtma... Hayran kaldim kendisine tumuyle.

Steve Kuhn'u ilk defa Steve Swallow'un Home albumunde dinlemistim gerceken kulak kabartarak. Bir solosu vardi orada, bir zaman kullanimi, daha ne oluyo yahu demeden soloya girme hali... Inanilmaz bir enerjisi var o solonun. Hemen caldim ogrendim. Sonra dustum pesine. Anlattim bu gece kendisine. Ne buyuk sans. Ilgiye dinledi, ne guzel oldu o kayitlarin album olmasi dedi =) Sonra da soyle bir bomba patlatti cok yakinda Swallow ve Baron ile Trio albumu. Iyk! Gik! Sevindim! Benim hayal grubun bascisi iste. Cok ayip.

Harika bir piyanist Kuhn. Bis'te the Zoo diye bir parcasini caldilar, sozlerini de ben yazdim dedi, bu gun gerceklesecek Super Bowl icin soyluyorum dedi, yapistik yerlere. Bu gece yillarin muzigi vardi sahnede ama o hep ozel dille. Bazen birden cok modern, cok eski, yakin, tanidik, vahsi, gurultulu... Turkce yazinca bunlari cok komik oluyormus ama olsun. Inanilmaz bir dinamik kontrolu grupta. Belli ki Kuhn oyle seviyor. Kas kalkiyor hop asagiya, g
ulumseme hop full enerji... Uzun zamandir boylesine bir liderlik gormemistim. Kuhn'un aranjmanlari baska bir alem ama kendi muziklerini caldiklarinda ortalik toz duman oldu. Parca esnasinda ziller degisiyor, beaterlar degisiyor da degisiyor... Icim giciklandi! Bittim.


Teslimiyettir Muzik. Bir suru muzisyen var inanilmaz calan enstrumanini. Bilmez bunu, calamazsin iste adamla. Birakmak lazim o ana kendini. Birak. Olmaz bir sey. Ancak boyle olur iste. Hep beraber ortak kumede birlesilir. Teslim olmak lazim muzige. Her sey muzik icin diyorum guluyoruz biz ama dogru aslinda, inaniyorum buna tum varligimla. O sirada ne gerekiyorsa yaparim ben.. Ya da hic bir sey yapmam. Tissliyip fissliyor mu digerlerinin enstrumanlari, benimki fisslayamiyorsa ben fisslarim canim istiyorsa o insanlarla butunlesik olmak, o an gerektiriyorsa varsa cekim kuvveti, fisslarim da tisslarim da... Yok bunun cekincesi, sikintisi. Aynen bu hafta basinda Nublu'da Mike Cooper'la calarken ki gibi. Muzik oysa sen de oradaysan, tisslarsin, sonra da baglanirsin. Please stay connected!

Muzik icin Muzik. Yok baska bir diyecegim.

p.s.1 Gece Joey Baron ile New York, Dallas ve Berlin arasinda kurmus oldugu yasam ucgenini ve sebeplerini konustuk uzun uzun. Bu konuyla sahsen ilgilenecegini dusundugum birisi var. Ona anlatayim diyorum ozelden! =)

p.s.2 Harika insanlardi. Steve Kuhn beni hic yalniz birakmadi. New York'ta bulusmak uzerine sozlestik. Ona "Answers" verdim dinlesin diye, "Charles Lloyd zamaninda fircalamisti beni CD'im veya notalarim yanimda olmadigi icin" hikayesini anlattim. Firsat bulmusken... dedim. =) Tum gece yaninda tasidi.

p.s. 3 Hem Joey hem de basci Dean Berklee mezunu. Takim tutmak gibi bir sey oluyor zamanla bu. Hoop hemen muhabbet 1-2-3...

p.s. 4 Yazinin sonunda 'yok baska bir diyecegim' derken yalan soylemisim.. Joey Baron muzikle ilgili beni cok ilgilendiren seyler soyledi. Yarin sabah kalktigimda hala aklimdalarsa yazacagim.

p.s. 5 YDN!!! Iyi geceler.

1 comment:

Unknown said...

bu saatte gidemediğim konserin yazısıyla karşılaşınca gülümsedim.

teşekkürler ve sevgiler,
necmi.